Jaarlijstjes zijn altijd een plezier, maar na dit topjaar is december een ware feestperiode. Ik heb geen ruimte voor Tame Impala, Jamie xx of D'Angelo in mijn top tien, hoe geweldig moet 2015 dan niet geweest zijn?
Ik geloof dat King Kunta, Alright of The Blacker The Berry van Kendrick Lamar objectief gezien de beste nummers van 2015 zijn. Maar ik maak geen objectieve lijsten, die kun je overal lezen. Hieronder staan mijn persoonlijke favorieten van 2015. Grijsgedraaid en nog steeds niet beu.
Spijtig genoeg heb ik onvoldoende tijd om elk nummer uit mijn jaarlijst te beschrijven zoals ik dat vorig jaar heb gedaan. Maar ik verzeker je, geen enkel lied haalde deze lijst zonder een resem veeleisende tests te doorstaan. Dus, neem jouw tijd en luister met aandacht naar deze top 50.
Lees ook mijn top 25 albums van 2015.
Gooi jouw eigen jaarlijst in de reacties of mention me via Twitter of Facebook.
50 Jim O'Rourke | That Weekend
39 Hot Chip | Huarache Lights
33 Drake | Hotline Bling
Ik geloof dat King Kunta, Alright of The Blacker The Berry van Kendrick Lamar objectief gezien de beste nummers van 2015 zijn. Maar ik maak geen objectieve lijsten, die kun je overal lezen. Hieronder staan mijn persoonlijke favorieten van 2015. Grijsgedraaid en nog steeds niet beu.
Spijtig genoeg heb ik onvoldoende tijd om elk nummer uit mijn jaarlijst te beschrijven zoals ik dat vorig jaar heb gedaan. Maar ik verzeker je, geen enkel lied haalde deze lijst zonder een resem veeleisende tests te doorstaan. Dus, neem jouw tijd en luister met aandacht naar deze top 50.
Lees ook mijn top 25 albums van 2015.
Gooi jouw eigen jaarlijst in de reacties of mention me via Twitter of Facebook.
50 Jim O'Rourke | That Weekend
49 Yumi Zouma | Song For Zoe & Gwen
48 Roses | Quiet Time
47 Cam & China | Run Up
46 Petite Noir | Chess
45 Communions | Out Of My World
44 De Beren Gieren | (De Zachte Jacht Op De) Volkswolf
43 Bully | Trying
42 The Tallest Man On Earth | Dark Bird Is Home
41 Sharon Van Etten | Just Like Blood
40 Vince Staples | Lift Me Up
38 Tobias Jesso Jr. | Without You
37 Chairlift | Ch-Ching
36 Savages | The Answer
35 Oneohtrix Point Never | Sticky Drama
34 Joanna Newsom | Sapokanikan
32 Colin Stetson x Sarah Neufeld | The Rest Of Us
31 Unknown Mortal Orchestra | Multi-Love
30 Beach House | Space Song
29 Chance The Rapper | Angels, ft. Saba
28 Car Seat Headrest | Something Soon
27 Miguel | Coffee (F***ing), ft. Wale
26 Grimes | REALiTi (Demo)
25 Protomartyr | Cowards Starve
23 Fred Thomas | Bad Blood
22 Nicolas Jaar | The Three Sides Of Audrey And Why She's All Alone Now
21 Balthazar | Then What
20 Sleater-Kinney | Surface Envy
19 Empress Of | Standard
18 Samantha Urbani | 1 2 3 4
16 Tame Impala | Let It Happen
15 D'Angelo | The Charade
14 Jamie xx | Loud Places, ft. Romy
13 Majical Cloudz | Downtown
12 Viet Cong | March Of Progress
11 Kurt Vile | Pretty Pimpin
10 Waxahatchee | Air
"I left you out like a carton of milk." Katie Chrutchfield is al altijd in staat geweest om gewichtige, complexe zaken simpel te verwoorden. In Air verontschuldigt ze zich voor het verwaarlozen van haar lief. "You were patiently giving me every answer as I roamed free," bekent ze. De muzikale begeleiding is al even direct en oprecht als haar woorden. Met één gitaarriff, enkele rake drumslagen en een paar noten op een keyboard bouwt Katie iets prachtigs op. Telkens als ik Air beluister, verbaast het me dat eerlijkheid zo'n uitzonderlijke eigenschap binnen de muziekwereld is.
09 Ought | Beautiful Blue Sky
Wie mij al even volgt, weet dat ik een grote fan ben van de Canadese post-punkband Ought (check mijn interview met de sympathieke toetsenist). Een charismatische frontman die existentiële rommel mompelt boven piepende gitaren en tegendraadse drumpartijen, wat kan een mens nog meer willen?
Toch is er maar één reden waarom Beautiful Blue Sky zo hoog in mijn jaarlijst staat en dat is de baslijn die tijdens het refrein als een straal van warmte door de grauwe chaotische instrumentatie heen schijnt. Aan de oppervlakte klinkt Ought nihilistisch, maar als je de band beter leert kennen, dan zul je al snel merken dat er een hartverwarmende schoonheid in de kern van hun muziek huist.
Toch is er maar één reden waarom Beautiful Blue Sky zo hoog in mijn jaarlijst staat en dat is de baslijn die tijdens het refrein als een straal van warmte door de grauwe chaotische instrumentatie heen schijnt. Aan de oppervlakte klinkt Ought nihilistisch, maar als je de band beter leert kennen, dan zul je al snel merken dat er een hartverwarmende schoonheid in de kern van hun muziek huist.
08 Westkust | Swirl
Westkust. De vijfkoppige band met de mooie Nederlandstalige naam komt eigenlijk uit Zweden. Daar werken ze samen met andere Scandinavische bands zoals Communions en Makthaverskan om het vergeten genre shoegaze nieuw leven in te blazen.
Swirl is veruit het beste werk van de neo-shoegaze. Met een onweerstaanbare vaart trekken galmende gitaren het lied vooruit. Gustav Anderson en Julia Bjernelind zingen over verlatingsangst, verlangens en verwarring. Het refrein bevat de beste zanglijn van het jaar. Het hele lied heeft pit. En als dit alles jou niet overtuigde om Westkust een kans te geven, dan heb ik nog één troef achter de hand: volgens iTunes was Swirl mijn meest afgespeelde nummer van het jaar.
07 Natalie Prass | My Baby Don't Understand Me
Swirl is veruit het beste werk van de neo-shoegaze. Met een onweerstaanbare vaart trekken galmende gitaren het lied vooruit. Gustav Anderson en Julia Bjernelind zingen over verlatingsangst, verlangens en verwarring. Het refrein bevat de beste zanglijn van het jaar. Het hele lied heeft pit. En als dit alles jou niet overtuigde om Westkust een kans te geven, dan heb ik nog één troef achter de hand: volgens iTunes was Swirl mijn meest afgespeelde nummer van het jaar.
07 Natalie Prass | My Baby Don't Understand Me
"My baby don't understand me anymore. What do you do when that happens? And where do you go? When the only home that you know is with a stranger?" In haar glorieuze single My Baby Don't Understand Me vindt Natalie Prass geen antwoord op haar vragen. In plaats daarvan bouwt ze vanuit de stilte een mantra op. "Our love is a long goodbye," herinnert ze zichzelf keer op keer. Haar lieflijke stem heeft zo'n unieke timbre dat blazers, violen en een piano haar niet kunnen overstemmen. Als Natalie Prass dezelfde kwaliteit kan behouden, komt ze ooit in het rijtje van Dionne Warwick, Diana Ross en Dusty Springfield terecht.
06 Destroyer | Dream Lover
05 Sufjan Stevens | Should Have Known Better
Sufjan Stevens heeft een waardeloze kindertijd gehad. Jarenlang nam hij dat zijn drugsverslaafde en schizofrene moeder kwalijk. Pas toen ze stervend in het ziekenhuis lag, begon Stevens aan het verwerkingsproces. Hij confronteerde zijn verdriet op de enige manier die hij kende: muziek schrijven. Sufjan sprak nooit met moeder Carrie over zijn moeilijke jeugd. In Should Have Known Better worstelt hij met deze schuldgevoelens: "I should have wrote a letter/ Explaining what I feel/ That empty feeling."
Maar de melancholische gitaarlijnen ondergaan gaandeweg een metamorfose. Speelse elektronische accenten doen hun intrede, de instrumentatie wordt warmer en Stevens' zangmelodieën worden steeds uitbundiger. Het lichtpunt is zijn jonge nichtje. Met de geboorte van Carrie's kleindochter krijgen Stevens en zijn broers en zussen een nieuwe kans. In interviews vertelt Stevens dat zijn kleine nichtje een vrolijk en zorgeloos wezentje is. "My brother had a daughter/ The beauty that she brings/ Illumination."
04 Father John Misty | The Night Josh Tillman Came To Our Apartment
06 Destroyer | Dream Lover
Opgewekte blazers, jankende gitaren en een trekkende drumlijn, in Dream Lover lijkt frontman Dan Bejar de enige die geen pret heeft. "Aw shit, here comes the sun," vloekt hij, terwijl de instrumentatie steeds aanzwelt. De tekstlijn is een duidelijke referentie naar The Beatles, maar het nummer doet me vooral denken aan Bruce Springsteen. Wel, Bruce Springsteen die met een houten kop in zijn bed ligt. "I think I used to be more fun," merkt Dan op. Gelukkig voor ons versterkt zijn onverschilligheid de uitbundigheid van de muziek. Dan Bejar heeft het misschien moeilijk om zich te amuseren, maar wij dansen er op los. *eindeloze saxsolo*
05 Sufjan Stevens | Should Have Known Better
Sufjan Stevens heeft een waardeloze kindertijd gehad. Jarenlang nam hij dat zijn drugsverslaafde en schizofrene moeder kwalijk. Pas toen ze stervend in het ziekenhuis lag, begon Stevens aan het verwerkingsproces. Hij confronteerde zijn verdriet op de enige manier die hij kende: muziek schrijven. Sufjan sprak nooit met moeder Carrie over zijn moeilijke jeugd. In Should Have Known Better worstelt hij met deze schuldgevoelens: "I should have wrote a letter/ Explaining what I feel/ That empty feeling."
Maar de melancholische gitaarlijnen ondergaan gaandeweg een metamorfose. Speelse elektronische accenten doen hun intrede, de instrumentatie wordt warmer en Stevens' zangmelodieën worden steeds uitbundiger. Het lichtpunt is zijn jonge nichtje. Met de geboorte van Carrie's kleindochter krijgen Stevens en zijn broers en zussen een nieuwe kans. In interviews vertelt Stevens dat zijn kleine nichtje een vrolijk en zorgeloos wezentje is. "My brother had a daughter/ The beauty that she brings/ Illumination."
04 Father John Misty | The Night Josh Tillman Came To Our Apartment
De titel van het hoogtepunt van Joshua Tillmans tweede album als Father John Misty vertelt veel over zijn persoonlijkheid en zijn muziek. Het hoofdpersonage van een lied naar jezelf vernoemen is namelijk een bevreemdende maar krachtige zet.
Het is onduidelijk in hoeverre The Night Josh Tillman Came To Our Apartment autobiografisch is. Joshua Tillman omschrijft de bezongen gebeurtenissen met zo'n levendige details, dat ze wel moeten uit het leven gegrepen zijn. Maar als dit de échte Joshua Tillman is, dan zijn zijn teksten hard om te slikken. Een bezoekje van Tillman blijkt geen plezierige ervaring te zijn. Hij ergert zich mateloos aan het meisje waar hij mee slaapt: "Of the few main things I hate about here, one's her petty vogue ideas," begint hij. Hij breekt haar intelligentie en integriteit af, om af te sluiten met "I obliged later on when you begged me to choke ya."
En niet alleen zijn woorden zijn dubieus. De instrumentatie bestaat op het ene moment uit lieflijke xylofonen en warme gitaren, op het andere uit theatrale vioolpartijen en oosters getinte gitaarlijnen. Om alles nog gekker te maken, pikt Joshua Tillman zichzelf op in een bar in de videoclip. Hij doet er letterlijk zichzelf binnen. Narcistisch, charmant, arrogant, romantisch, lief, herkenbaar, hard, doordacht en prachtig, Father John Misty valt niet in enkele woorden samen te vatten. Net dat maakt hem menselijker dan al die jankende, clichématige singer-songwriters tezamen.
03 Kendrick Lamar | How Much A Dollar Cost
Kendrick Lamar plaatst racisme centraal op zijn derde album To Pimp A Butterfly. Hij doorbreekt daarbij constant het discriminerend discours van blank tegenover zwart en slecht tegenover goed. Iedereen kan bijdragen aan het heersende racisme en Lamar is niet bang om ook zichzelf grondig onder de loep te nemen. In How Much A Dollar Cost is hij te arrogant en egoïstisch om de pijn van anderen te zien. Een dakloze vraagt om één dollar, Kendrick Lamar weigert met de woorden "Like I was supposed to save him/ Like I'm the reason he's homeless." Blijkt dat de zwerver een personificatie van God is en die éne dollar hem een plek in de hemel zal kosten.
Lamar vraagt om een drastische verandering in onze omgang met anderen en hij beseft dat die verandering start bij zichzelf. Dat hij zo'n sterke boodschap brengt boven een prachtige beat geïnspireerd op Radioheads Pyramid Song, maakt het nummer zo krachtig dat president Barack Obama het verkoos tot zijn favoriete nummer van het jaar.
02 Courtney Barnett | Pedestrian At Best
Het is onduidelijk in hoeverre The Night Josh Tillman Came To Our Apartment autobiografisch is. Joshua Tillman omschrijft de bezongen gebeurtenissen met zo'n levendige details, dat ze wel moeten uit het leven gegrepen zijn. Maar als dit de échte Joshua Tillman is, dan zijn zijn teksten hard om te slikken. Een bezoekje van Tillman blijkt geen plezierige ervaring te zijn. Hij ergert zich mateloos aan het meisje waar hij mee slaapt: "Of the few main things I hate about here, one's her petty vogue ideas," begint hij. Hij breekt haar intelligentie en integriteit af, om af te sluiten met "I obliged later on when you begged me to choke ya."
En niet alleen zijn woorden zijn dubieus. De instrumentatie bestaat op het ene moment uit lieflijke xylofonen en warme gitaren, op het andere uit theatrale vioolpartijen en oosters getinte gitaarlijnen. Om alles nog gekker te maken, pikt Joshua Tillman zichzelf op in een bar in de videoclip. Hij doet er letterlijk zichzelf binnen. Narcistisch, charmant, arrogant, romantisch, lief, herkenbaar, hard, doordacht en prachtig, Father John Misty valt niet in enkele woorden samen te vatten. Net dat maakt hem menselijker dan al die jankende, clichématige singer-songwriters tezamen.
03 Kendrick Lamar | How Much A Dollar Cost
Kendrick Lamar plaatst racisme centraal op zijn derde album To Pimp A Butterfly. Hij doorbreekt daarbij constant het discriminerend discours van blank tegenover zwart en slecht tegenover goed. Iedereen kan bijdragen aan het heersende racisme en Lamar is niet bang om ook zichzelf grondig onder de loep te nemen. In How Much A Dollar Cost is hij te arrogant en egoïstisch om de pijn van anderen te zien. Een dakloze vraagt om één dollar, Kendrick Lamar weigert met de woorden "Like I was supposed to save him/ Like I'm the reason he's homeless." Blijkt dat de zwerver een personificatie van God is en die éne dollar hem een plek in de hemel zal kosten.
Lamar vraagt om een drastische verandering in onze omgang met anderen en hij beseft dat die verandering start bij zichzelf. Dat hij zo'n sterke boodschap brengt boven een prachtige beat geïnspireerd op Radioheads Pyramid Song, maakt het nummer zo krachtig dat president Barack Obama het verkoos tot zijn favoriete nummer van het jaar.
02 Courtney Barnett | Pedestrian At Best
Pedestrian At Best kwam aan als een vuistslag tegen mijn slaap. Ik kende het cynisme van de Australische singer-songwriter Courtney Barnett, maar de middelvingers die ze hier in een razend snel tempo opsteekt, had ik niet zien aankomen. De overvloed van interne rijm en contradicties doen me in de eerste strofe van Pedestrian At Best nog steeds duizelen. De gierende gitaren helpen daar niet bij. En de grootste fuck you moet nog komen. "I think you're a joke, but I don't find you very funny," spuwt Barnett in het refrein. Met Pedestrian At Best bewijst Courtney Barnett dat ze tot de beste songwriters van het moment behoort.
01 Julia Holter | Feel You
01 Julia Holter | Feel You
Julia Holter creëerde jarenlang muzikale landschappen. Met een onoverzienbaar gamma aan instrumenten, waaronder haar eigen stem, schilderde ze verlaten steden, gletsjers en een volle sterrenhemel. Maar Feel You is van een andere orde. Julia introduceert een strofe-refrein structuur in haar sprookjesachtige universum. Het resultaat is fenomenaal.
Zwellende vioolpartijen en engelachtige vrouwenstemmen laten het nummer zweven, terwijl een strakke bas- en drumpartij het hele stuk richting de aarde dwingen. Julia's stem past wonderlijk goed binnen deze popstructuur en haar woorden klinken gewichtiger dan ooit tevoren. Het nummer is een zoektocht naar een diepe, oprechte menselijke connectie. Op wie Julia precies wacht, weet ze niet. Maar ze weet wel dat ze een ondraaglijke eenzaamheid voelt. Dat vertelt ze met droombeelden van regenachtige dagen, overdrukke festivals en urenlange files. "It's impossible to see/ Who I'm waiting for in/ My raincoat."
Feel You is een poëtische popsong. Een wereld van herinneringen aan eenzaamheid, liefde en geluk, gepropt in een stuk van vier minuten. Ik kan mijn leven al lang niet meer voorstellen zonder.
Zwellende vioolpartijen en engelachtige vrouwenstemmen laten het nummer zweven, terwijl een strakke bas- en drumpartij het hele stuk richting de aarde dwingen. Julia's stem past wonderlijk goed binnen deze popstructuur en haar woorden klinken gewichtiger dan ooit tevoren. Het nummer is een zoektocht naar een diepe, oprechte menselijke connectie. Op wie Julia precies wacht, weet ze niet. Maar ze weet wel dat ze een ondraaglijke eenzaamheid voelt. Dat vertelt ze met droombeelden van regenachtige dagen, overdrukke festivals en urenlange files. "It's impossible to see/ Who I'm waiting for in/ My raincoat."
Feel You is een poëtische popsong. Een wereld van herinneringen aan eenzaamheid, liefde en geluk, gepropt in een stuk van vier minuten. Ik kan mijn leven al lang niet meer voorstellen zonder.
Wederom redelijk wat overlap! Toen ik REALiTi op Art Angels hoorde was ik teleurgesteld dat het niet de demo was... die heb ik maar snel handmatig als bonus-track toegevoegd :)
BeantwoordenVerwijderenIk ook! Die demo is stukken beter dan die klinische albumversie.
VerwijderenWestkust was ik al bij de release fan van: http://blckpl.blogspot.be/2015/04/review-westkust-last-forever.html
Benieuwd naar jouw lijstjes!
Ik dacht trouwens dat je niet zo'n fan was van die nieuwe Westkust, eerder dit jaar? Ik heb het trouwens geen shoegaze kunnen noemen; in mijn eindlijst noem ik het 'noise pop'.
BeantwoordenVerwijderenMooie lijst, lekker gevarieerd. Deze spotifylijst staat al heel de ochtend aan. Dank!
BeantwoordenVerwijderenDank je!
VerwijderenInteressante blog. IK schrijf veel over Nederlandse live muziek: http://thewalt.nl/
BeantwoordenVerwijderen